BİR DE ÖPSEYDİ BARİ..!

Karabük ve Safranbolu…

Ama özellikle de …

Safranbolu’da cadde ve sokaklara baktığımda…

Hep şunu merak etmişimdir.

Şehirlerarası yollara verilen önem ….

Acaba neden şehir içindeki yollara verilmez.!

***

Arabanızla…

Bir akşam …

Kafanız esti…

İçinizden geldi….

Şehir içinde trafiğin rahatladığı bir anda…

Fazla mümkün görünmemekle birlikte…

Etrafı gezmek  istediniz..

Keşke yola çıkmasaydınız…

Aniden…

Arabanızdan sesler gelmeye başladığını duyuyorsunuz.

Hem de nasıl…!

Şıngır – mıngır – tıngır

Düm – teka – düm tek der gibi…

Neden.?

Çünkü yol demeye bin şahit lazım.!

Çukur..

Mukur..

Takur..

Tukur…

Kazılmış…

Ama haftalarca tamiratı yapılmamış…

Yollar…

Sanki tuzak kurmuşçasına…

Sürücüleri bekliyorlar.!

***

Bu yollarla kim ilgilenir.?

Niçin yolların bozuk olup olunmadığı bilinmez.

Tamir edilip edilmediği, kontrol edilmez.

Şehircilik vetiresi açısından…

Bu durumu….

Hep sorgulamışımdır.

Eğer şehir içi yollardan belediye  sorumlu ise….

 Başkanlar o koltuklarında nasıl rahat otururlar.!

Bu konuda hiç mi sorumlulukları akla gelmez.

Gerçekten düşündürücüdür…!

***

Bir de yollara yapılan hız kesiciler var.

Özellikle Safranbolu’da….

Her yerdeler…

Bunlar hız kesiciden başka her şeye benziyor.

Mübarek her biri Friglerin tümülüsü gibi…

Bir arkeolog gibi…

İnsanın kazı yapmaya davet ediyor.

***

Eyvah.!

Ne oldu.?

Arabamın ön camı gitti.!

O da nereden çıktı demeyin.

Yollar çakıl taşı ile dolu….

Önden giden arabanın fırlattığı küçük taş…

Arabamın ön camını çatlattı…

Yani sizin anlayacağınız…

Bana merhaba dedi…

***

Merhaba mı?

Daha ne olsun be kardeşim.

Bir de öpse miydi.?