Tarihte Karabük’ün Cumhuriyet ve ağır sanayi şehri olmaktan kaynaklanan önemli bir model olduğunu biliyoruz.
Devletçi ekonomi anlayış ve planlı sanayileşme süreci köyden kente bu coğrafyada geçmişte müthiş bir gelişmeye imza atmıştır.
1937’lerde 13 hane olan Karabük 1960’larda 102 haneye ulaşmıştır.
Sosyal yapı giderek belirginleşmeye başladı.
Teknokratlar, bürokratlar, tüccarlar, esnaflar ve işçiler.
Kentin bekasına yön veren unsurlar oldular.
Ancak zaman içinde sınıflar arası ilişkilerde müthiş bir diyalog kopukluğu yaşandı.
Cumhuriyetin modernist /elitist/seçkinci zümre anlayışı bu şehirde de kendini gösterdi.
Karabük’ün mekan olarak; yukarıdakiler ve aşağıdakilere göre biçimlendirildi.
Tepede Yenişehir mühendisler kulübünde Mozart ve Bethooven, Çaykovski dinlenirken aşağıdakiler halk türküsü ile kendi kültürlerini canlı tutmanın savaşını verdiler.
Tarihten gelme bu yapılaşma Karabük’ün geleceğine ipotek koydu.
Ortada bir mekanda buluşamama kentin ruhsal yapısının olgunlaşamamasında büyük rol oynadı.
Bu durum sivil toplum dernekleri nazarında bölgecilik anlayışını da bir türlü tasfiye edemedi.
***
Bu tarihsel tahlili/yorumu neden yapıyoruz.?
Karabük gelişmek istiyorsa ,kent olarak kendi içinde geçmişten kaynaklanan olumsuzlukları çözmek zorunda…
Birlik olmayı, birlikte hareket etmeyi, birlikte düşünmeyi başarmalı.
Ortak aklı harekete geçirmeyi bilmeli.
Particiliğin neden olduğu kısırdöngü kavgalardan uzak durmalı.
Bizim bu şehirdeki sorunumuz A ya da B partisinin kazanması değil…
Ya ne.?…
Karabük’ü hastalıklı durumundan kurtarma ve bir model oluşturma.
Bu açıdan yaklaşımda bulunduğumuzda siyaset bizim için bir araç değil amaç olmalı.
Ama biz işi kendi özünden uzaklaştırarak sen-ben kavgasına dönüştürüyoruz..
Öyle değil mi?…
Evet…
Karabük Modeli.
Karabük kent vizyonu planının esas özü…
Kentin sahiplenildiğinin en büyük göstergesi.
Bunun için çok büyük nutuklara/söylevlere gerek yok.
Dinamik ve cesaretli olmak yeterli.
Ne zaman, nasıl duruş sergilenileceğinin bilinmesi önemli.
Lobi kurmak gibi bir şey.
Siyasi iradeye etki etmede bu duruşun rolü çok büyük olacaktır.
En azından teşkilatlı ve hazırlıklı olunduğunu göstermesi bakımından dikkate değer bir güç kaynağı olacağı muhakkaktır.
***
Bizim kenti düşünen, kent için çalışan ve bu uğurda mücadele edecek girişimci insanlara ihtiyacımız var.
Onların önünü kesmemek gerekiyor.
Yapılanların önüne taş koymak yerine bu insanları teşvik ve takdir ederek moral açıdan destek olmamız gerekiyor.
Oysa….
Karabük’ün ruh-ı haletinde böyle bir teşvik yok.
İyi yapılan işler tasvip bulmuyor.
Değişime karşı bir direnme söz konusu…
Köstek olma.
Sürekli şikayet etme.
***
Bu hangi ruh halinin açıklaması olabilir ki.
Böyle bir anlayış model oluşturabilir mi?
Bu kente sadece birileri mi yaşıyor.?
Karabük kendini yoksullaştıran bu kısırdöngüden kısa zamanda kurtarmalı.
***
Tek kurtuluş….
Karabük modeli…
İkincisi mi?
Küresel düşüncelere açık olma.
Bakın dünya markaları Karabük’teki AVM’lere nasıl birdenbire geliverdiler.
Öyleyse…!