Kentler…
Uygarlık ve kültürün oluştuğu mekanlardır.
Gelişmişliğin ölçütüdür.
Kentler; mazinin sırdaşlarıdır.
Sevinçli ve hüzünlü günlerin tanıklarıdır.
***
Kentler hem anadır, hem de babadır.
Bu nedenle çok önemlidir.
Bizler bir anlamda onun çocukları gibiyizdir.
Güzel bir iletişim vardır aralarında.
Kentler; ana şefkati ile ve muhabbeti ile korurlar yaşayanlarını.
İnsanlar da onu.
Karşılıklıdır bu sevgi ve saygı…
Hiç kimse bozamaz aralarındaki ahengi.
***
Kentler, adeta bir rüyanın yaşandığı mekanlardır.
Bu öyle bir rüyadır ki ;
Onun içinde başarıdan tutun da başarısızlığa kadar birçok senaryoya malzeme olacak kadar çok ilginç,
Yarınlara anlatılacak, bilgiler vardır.
Hiç kimse kendine ait olmayan bir senaryoda, başkasının rolünü oynayamaz..
Bazen kendi rolünüze karşı çıktığı da olur.
Bunu ben oynamak istemiyorum dediğiniz de ….
Öteki olmaktan korkup….
Yine kendi kaderiniz olursunuz…
***
Kent gerçeği karşısında, insanın kendi kaderine karşı çıkışı,
Bu duruma razı olmaması, bir tür isyan halidir.
Ancak kent gerçeği bu isyan karşısında asla değişmez…
Buna rağmen, insanlar ….
İlginçtir ki…
Yine de kaderini değiştirmenin uğraşını verir..!
***
Kentler, insanlarla birlikte var olan,
Onlar olmasa bile yaşadıkları ile…
İnsanlığa yol göstericiliği yapan muazzam oluşumlardır.
Uygarlık ve kültür tarihinin, vazgeçilmez tanıklarıdır.
***
Kentler ve insanlar…
Her zaman birbirleriyle var oldular.
Var olmaya da devam edecekler.
Kentler üzüldükçe, insanlar da üzülecek.
Sevinçler ve güzel olan her şey ,hep birlikte yaşanacak.
O nedenle
Kentimize çok değer verelim ki,
Bereketli sofrasından, olanaklarından yararlanabilelim.!
Asla bizi gelecek kuşaklara anlatacak olan kentleri…
Kendi çıkarlarımız uğruna değersizleştirmeyelim.
O’nun bir medeniyet ve kültür abidesi olduğunu…
Bizlerin geçmişini anlattığını
Bugünü anlamamıza yardımcı olduğunu,
Yarınlara köprü kurup, gelenek oluşturduğunu,
Asla unutmayalım.!
Olur mu?…