Bizde…
Doğulu demokrasilerde…
Koltuğa çakılmak diye bir deyim vardır.
Duymuşsunuzdur.
Hele bizim gibi az katılımcı demokrasi anlayışına sahip ülkelerde bu deyim/deyiş neredeyse kurumsallaşmıştır.
Bu nasıl oluyor demeyin.
Bal gibi oluyor işte…
Günümüzde birçok devlet dairesinde üst derece görevliler bu anlayışa göre hizmet üretiyorlar.
Tabi olan da vatandaşa oluyor.
*****
Koltuğa çakılmak az gelişmiş ülkelerin ürettiği bir hastalık.
Hastalığın en büyük kaynağı da torpille bir görevin başına getirilmek.
Adam atandığı işin ehli değil…
Liyakat sahibi değil.
Aranan vasıfları sahip bir iş becerisi de yok.
Ne yapsın.
Beni bu işe neden getirdiniz diye karşı mı çıksın.?
Hem sonra görev görevdir değil mi?
Öyle ya…
Devlet terbiyesinde görevden kaçmak olmaz.
Tamam da kardeşim.
Vatandaş hizmet bekliyor.
Hizmette kusur olmaz.
Olmamalı…
Olursa…
O zaman elbette vatandaşın canı yanar.
Devlet ne için vardır.?
Vatandaşa hizmet için.
Vatandaşı töhmetten/sıkıntıdan kurtarmak için.
Devlet olmanın en önemli hukuki gerekçesini bu durum oluşturur.
Bunlar yapılan anayasa ile teminat altına alınır.
Vatandaş böyle durumda geleceğe güvenle bakar.
O zaman devlet adına kamu hizmeti veren kişiler vazifelendirildikleri işin ehli olmak durumundadırlar.
Olmazlarsa ne olur.?
Devlet hizmeti aksar.
Vatandaş sıkıntıya girer.
Devlet ile vatandaş arasında soğukluk başlar.
Bu olmamalı.
Olmaması için de işin ehli olmayan kişilerin oturdukları koltuğu terk etmeleri gerekli.
Bu niçin böyle olmalı.?
Devletin vatandaş karşısında küçük düşürülmemesi için elbette.
*****
Kitab-ı Bahriyesi ile ünlü yaptığı dünya haritası herkes tarafından hayranlıkla karşılanan Piri Reis’in, Kanuni Sultan Süleyman’ın emri ile katledildiğini okuyunca şoke olmuştum.
Bir bilim adamının öldürülmesine anlam verememiştim.
Piri Reis, İkinci Hint Seferinde Portekizlilere yenilmiş ve Osmanlı’yı küçük düşürmüştür.
Bu durumun devlet hizmeti açısından günümüzdeki anlamı şu:
Hizmette kusur eden kişi, kendi kusuruyla gitmesini bilmelidir.
Devlet işinde kusuru paye sayıp i, örtbas etmek işin felsefesine yakışmaz.
Koltuğu yapışık kalmak memleketin menfaatine uygun bir tutum değildir.
Bu ezelden beri böyle biline…!