BAYRAM

Sevincin, mutluluğun ve neşenin zirve yaptığı anlar, özel olarak kutlanan gün, günler… Bu kez iki bayramımızı bir arada kutlamanın mutluluğunu yaşıyoruz…  Şeker Bayramı (Ramazan Bayramı) ve Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı.

KUTLU OLSUN… HAYATIMIZ BAYRAM OLSUN.

İki fotoğrafım ve Can Dündar’ın çok beğendiğim bir yazısını sizinle paylaşayım.

HER GÜN BAYRAM

Nefes almak bayramdır mesela; günün birinde soluksuz

kalınca anlar insan…

Görmenin nasıl bir bayram olduğunu karanlık öğretir;

sevmeninkini yalnızlık…

Sızlamayan her organ, hele de burun direği bayramdır.

Bayramdır, elden ayaktan düşmemek, zihinden önce bedeni

kaybetmemek, kurda kuşa yem olmayıp “Çok şükür bugünü de gördük” diyebilmek…

Sevdiklerinle geçen her gün bayramdır.

Yoğun bakımda sancılı geceyi ya da kangren olmuş bir

ilişkiyi bitirmek de öyle…

En acıktığın anda dumanı tüten bir somunun köşesini

bölmek, korktuğunda güvendiğine sarılabilmek, dara

düştüğünde dost kapısını çalabilmek bayramdır.

Bir sürpriz paketinden çıkan hediye, tatlı bir şekerlemede

üstüne serilen battaniye, saçlarını müşfik bir sevgiyle

okşayan anne bayramdır.

“Ona güvenmiştim, yanılmamışım” sözü bayramdır.

Hiç aldatmamış, aldanmamış olmak bayram…

Yeni eve asılan basma perdeler, alın teriyle kazanılmış

ilk rızkın konduğu çerçeveler, yüklü bir borcun son

taksiti ödenirken sıkılan eller bayramdır.

Evde yalnızlığı noktalayan insan nefesi, akşam kapıda

karşılayan yavuklu busesi, sevdalı bir elin tende gezmesi,

nice adağın ardından çınlayan çocuk sesi bayramdır.

Alnı açık yaşlanmak bayramdır; ulu bir çınar gibi ayakta ölebilmek bayram…

Bunların kadrini bilirseniz, kıymet bilmeyi öğrenirseniz her gününüz bayram olur.

Meraklanmayın, öyledir diye size deli demezler.

Deseler de böyle delilik, bayram artığı günlerdeki nankör akıllılıktan evladır.

Her gününüz bayram olsun!

CAN DÜNDAR