KENDİNİ ARAYAN KARABÜK.!

Karabük…

Büyük bir arayış içinde…

Neyi mi arıyor?

Kaybettiği yıllarını tabi…

***

Bulabilecek mi?…

Bir umut var mı?…

Kent olarak…

Halk olarak…

Kendimizi bu noktada…

Sorgulamamız gerekmez mi?

***

Ne demişler…

Arayan Mevla’sını bulmuş…

Aramayan düz yolda şaşmış…!

Bu söz öyle değildi diyorsanız…

Siz bilirsiniz?

***

Bu arada…

Neyi arıyoruz…

Hemen başlığı atalım:

“Karabük, Karabük’ü” arıyor.

Evet….

Yanlış okumadınız…

“Karabük Karabük’ü “arıyor…

Ama bir türlü kendini bulamıyor.

Durun hele…

O da ne demek şimdi..

Kafanız karıştı değil mi?

***

Evet … 

Karabük Karabük’ü arıyor…

Nasıl aramasın ki…

Masada pasta yemek için…

 Bir çatal var…

Ancak…

Pastadan pay almak mümkün değil.

Pasta dilimleri

Tadımlık bir hal almış…

Çatal bile bu duruma şaşırmış.!

***

Şimdilerin…

 LİBERALİMSİ Karabük’ü…

DEVLETÇİ Karabük’ünü…

Gözlerini açmış…

Nasıl arıyor değil mi?

O Karabük ki…!

Şaşalı günleriyle…

Ne Karabük’tü değil mi?

***

Keşke o günleri yaşayanlar…

Her bakımdan…

Karabük’ün zenginliğini bizlere bir bir anlatsalar.

***

Bugünlerde…

Karabük’ün kendini arama nedeni bu…

Gerçekten…

Benim çıraklık yaptığım yıllarda…

İstasyon caddesi..

İstanbul’un Tahtakale’sinden daha kalabalıktı.

Bakın şimdi oraya…

İn cin top oynuyor değil mi?