NUTKUNUZ TUTULDU DEĞİL Mİ?

Kentle konuşma yaparak…

O’na hayat vermek mümkün müdür.?

Bu düşence belki de size saçma  gelebilir.!

Acaba öyle midir?

***

Kentler, onlara hayat veren…

İnsanların ihtiyaçlarına göre şekillenir.

Başka bir anlatımla…

İnsan kente bakınca kendini görür.

Kenti eleştirmek kendini eleştirmek gibi bir şeydir.

Buna kim cesaret edebilir.?

Gerçekte o kenti sevenler tabi…

Bu anlamda….

Kent konuşmak mekana hayat verir.

Kişinin hayal dünyasına katkı yapar.

Farklı sonuçlara ulaşmayı kolaylaştırır.

***

Şimdi…

Hayal gücümüzü de kullanarak…

Kentle konuşmaya çalışalım.

Kentlerin de konuşmaya ihtiyacı olduğunu…

Buradan yetkili ve ilgililere duyuralım.

***

Kent konuşmalarında…

Bir incelik…

Adap ve terbiye vardır.

Hiç kimse birbirini kırmaz.

İltifat …

Samimiyet ….

Yapıcılık vardır.

Konuşmalar…

Dinamizm katar kent yaşamına…

İşte…

Kentleri kent yapan bu bilinçli tavırlardır…

Konuşmalarda “kentin refah ve mutluluğu” esas meseleyi oluşturur.

İnsanlar yarınlarını ona göre şekillendirir.

Kentte yaşamanın sorumluluğunu hisseder.

Kent konuşmaları….

Karartıları /umutsuzlukları /açmazları tartışarak mutlu sona ulaşmayı amaçlar.

Kişisel çıkarlara/ihtiraslara, garezlere geçit vermez.

Toplumsal çıkar ve barıştan yanadır.

Kavgacı değildir.

Uzlaştırıcıdır.

Şimdi bu yazıyı kaleme alan bir kişi olarak …

Karabük’te eksik olan nedir diye bakıyorum da …

Sorunun yanıtını yine kendim veriyorum:

Hani nerede Karabük’ün refah ve mutluluğunu konu alan konuşmalar.

Var mı…

Kentle konuşan içimizde…

Yok…

Karabük’te ne var.?

Bol miktarda…

Huzur kaçıracak dedikodu var.

Ne var?

Dedikodu fabrikası var.

***

Böyle bir ortamda…

Kentle yapılan konuşmaların…

Kente ve

Bize bir faydası olur mu?

***

Nutkunuz tutuldu değil mi?